यशोधरा जात नाही कधीही महाल सोडून....जावं लागतं ते सिद्धार्थाला... फार फार पूर्वी एकदा असाच एक सिद्धार्थ रात्री उठून यशोधरेच्या उशाशी येऊन उभा राहिला होता... तिच्याकडे अनिमिष नजरेने पहात... त्याला जायचंय... पण काळजात तुटतं काहीतरी... तिच्या चेहऱ्यावर आलेली महिरप... तिचे दुमडलेले ओठ... त्याला आठवतं, सोळाव्या वर्षी तिनं केलेलं पाणिग्रहण... त्याचा धरलेला हात... अन डोळ्यात पहात चोरलेलं त्याचं हृदय... अन आज इतक्या वर्षांचा सहवास सोडून तो निघालाय... अन आजसुद्धा एक सिद्धार्थ उभा आहे... पण तो यशोधरेपाशी जाऊ शकत नाही... ती नसतेच तिथे... की यावेळी ती निघून गेलीये?...तिनं जाऊ नये... एवढीच त्याची इच्छा आहे अन गरजही... नको ना गं जाऊस...!
निघून गेलेली यशोधरा...
Want to read more?
Subscribe to kadhikadhiaathwanintun.com to keep reading this exclusive post.